AC Milan i Inter kupują San Siro za 197 milionów euro

5 listopada 2025 roku AC Milan i Inter Mediolan oficjalnie zakupiły stadion San Siro i otaczające tereny od miasta Mediolan za 197 milionów euro, kończąc 90-letnią erę własności publicznej. Kluby nie planują jednak renowacji legendarnej areny. Zamiast tego zbudują całkowicie nowy stadion za 1,2-1,5 miliarda euro, burząc 90% historycznego Giuseppe Meazza do 2032 roku.

TLDR? ;-) W tym artykule przeczytasz o:

Historycznym zakupie San Siro za 197 milionów euro przez oba mediolańskie kluby.
Planie budowy całkowicie nowego stadionu za 1,5 miliarda euro zamiast renowacji, co ma zwiększyć przychody każdego klubu z 80 do 180 milionów euro rocznie.
Częściowej rozbiórce ikony włoskiego futbolu. Zniknie 90% struktury San Siro, pozostanie tylko symboliczny fragment South Curve dla kibiców Milanu.

Transakcja finalizowana o świcie mimo śledztwa prokuratury

Akt notarialny podpisano 5 listopada 2025 o godzinie 7:30 rano w biurze notariusza Filippo Zabbana w Mediolanie. Procedura trwała prawie pięć godzin i zakończyła się około południa. Wartość transakcji ustalona przez włoski urząd skarbowy wyniosła dokładnie 197 075 590 euro.

Z tej kwoty 73 miliony stanowi wartość samego stadionu, a pozostałe 124 miliony to wartość otaczających terenów budowlanych o łącznej powierzchni około 281 000 metrów kwadratowych. Pierwsza wpłata w wysokości prawie 92 milionów euro została przekazana tego samego dnia. Kolejne raty są zabezpieczone gwarancją bankową Banco BPM.

Jak wyglądała struktura podmiotów, które uczestniczyły w tej transakcji? Już tłumaczymy.

Kluby dokonały wspólnego zakupu poprzez spółkę celową Stadio San Siro, która działa przez holding Nsm Holding. Inter operuje przez spółkę Blueco należącą do funduszy zarządzanych przez Oaktree Capital, podczas gdy Milan przez Red Stadco kontrolowane przez RedBird Capital Partners.

Co ciekawe, we Włoszech rzadko zdarza się, aby tak dużej transakcji nie towarzyszyły kontrowersje. Nie inaczej był tym razem. Tego samego dnia, w którym finalizowano transakcję, Prokuratura Mediolanu rozpoczęła śledztwo w sprawie zakłócenia przetargu publicznego. Śledczy zbadali zeznania Claudio Trotty, promotora muzycznego i założyciela komitetu Sì Meazza, który przez 3,5 godziny opisywał zastrzeżenia dotyczące procedury.

Trotta argumentował, że 37 dni na złożenie alternatywnych ofert było niewystarczające w porównaniu do sześciu lat negocjacji, które miały kluby. Sprawa jest w toku, ale przedstawiciele klubów totalnie ją bagatelizują i jest bardzo mało prawdopodobne, że w jakikolwiek sposób wpłynie ona na przyszłość San Siro.

Nowy stadion zamiast renowacji

AC Milan i Inter całkowicie odrzuciły opcję renowacji San Siro. W marcu 2025 kluby przedstawiły szczegółową analizę kosztów renowacji na poziomie 428 milionów euro i kategorycznie odrzuciły tę opcję jako niewspółmierną do potrzeb sportowych i finansowych.

W oficjalnym dokumencie kluby argumentowały, że nawet po renowacji stadion nie spełniałby przyszłych standardów przestrzeni, komfortu i zaawansowanych technologii. Kluczowy problem? Konieczność relokacji drużyn na 2-3 lata do mniejszych stadionów, co oznaczałoby spadek przychodów o 50-70% dla każdego klubu.

Projekt nowego stadionu przewiduje całkowity koszt inwestycji na poziomie 1,2-1,5 miliarda euro, z czego sama konstrukcja stadionu to 707 milionów. Pojemność zostanie zmniejszona z obecnych 75 817 do 71 500 miejsc siedzących, ale ze zdecydowanie lepszą widocznością.

Stadion będzie miał dwie kondygnacje zamiast trzech jak obecnie, z nachyleniem trybun wynoszącym 37 stopni, identycznym jak słynna Żółta Ściana w Dortmundzie. Projekt zakłada ponad 13 000 miejsc premium oraz możliwość organizowania 20 koncertów rocznie i funkcjonowanie w zasadzie 365 dni w roku.

Nowy obiekt powstanie po zachodniej stronie obecnego San Siro, przesunięty o 350 metrów na zachód od obecnego środka boiska. Lokalizacja została wybrana tak, aby umożliwić kontynuowanie rozgrywek na starym stadionie podczas budowy w latach 2027-2031.

90% ikony włoskiego futbolu zniknie z mapy Mediolanu

San Siro nie zostanie całkowicie zniszczone, ale zachowanie będzie symboliczne. Około 90% struktury zostanie zburzone, w tym cała konstrukcja dachu, trzecia kondygnacja, pierwsza kondygnacja oraz większość drugiej kondygnacji. Zniknie też około 70% ikonicznych betonowych kolumn – charakterystycznego elementu architektonicznego stadionu.

Zachowana zostanie jedynie niewielka część drugiej kondygnacji konkretnie sektor South Curve, gdzie tradycyjnie zasiadają kibice Milanu. Ta część zostanie przekształcona w przestrzenie komercyjne, biura, hotel, muzeum i obiekty społeczne dla mieszkańców dzielnicy.

Data sfinalizowania transakcji nie była przypadkowa. 10 listopada 2025 mija dokładnie 70 lat od ukończenia drugiej kondygnacji, co według włoskiego prawa budowlanego aktywowałoby automatyczne ograniczenia architektoniczne. Gdyby stadion pozostał własnością publiczną po tym terminie, urząd ochrony zabytków nałożyłby zakaz rozbiórki drugiej kondygnacji.

Finalizacja 5 listopada dała klubom pięciodniowy margines bezpieczeństwa.

Harmonogram budowy: od grudnia 2025 do listopada 2035

Kluby mają przed sobą dekadę intensywnych prac. Od grudnia 2025 do lutego 2026 trwać będą pracę nad finalnym projektem. Kolejne 12 miesięcy to zatwierdzenie urbanistyczne, które powinno zakończyć się w lutym 2027 roku.

W marcu 2027 planowane jest podpisanie umowy na budowę. Październik 2027 to rozpoczęcie budowy nowego stadionu, która ma potrwać 36 miesięcy. Inauguracja nowego stadionu planowana jest na grudzień 2030 roku lub początek 2031. Przykłady z Hiszpanii i Włoch pokazują, że raczej nastawiać się na późniejsze niż wcześniejsze otwarcie.

Częściowa rozbiórka obiektu rozpocznie się w kwietniu 2031 i potrwa do maja 2032 roku. Dokładnie na czas przed rozpoczęciem mistrzostw Europy 2032.

Za projekt odpowiadają międzynarodowe firmy Foster and Partners oraz amerykańska MANICA Architecture. Finansowanie operacji koordynują międzynarodowe banki inwestycyjne Goldman Sachs i J.P. Morgan, wspierane przez włoskich partnerów Banco BPM i BPER Banca.

90 lat historii publicznej własności dobiega końca

San Siro zostało uroczyście otwarte 19 września 1926 jako prywatny stadion należący do AC Milan, zaprojektowany przez architekta Ulisse Stacchiniego i inżyniera Alberto Cuginiego z pierwotną pojemnością 35 000 widzów. Pierwszym meczem było towarzyskie spotkanie Inter-Milan 6:3 tego samego dnia.

W 1935 roku Mediolan zakupił stadion, rozpoczynając 90-letnią erę własności publicznej. Kluczowy drugi poziom został ukończony w listopadzie 1955, zwiększając pojemność do prawie 100 000 miejsc. To właśnie 70. rocznica tej kondygnacji stworzyła prawną presję czasową na finalizację sprzedaży.

Wielka przebudowa w latach 1987-1990 przed Mistrzostwami Świata 1990 dodała trzeci poziom i charakterystyczne czerwone belki, tworząc ikoniczny wygląd. Stadion był miejscem niezliczonych historycznych momentów, od meczów Mistrzostw Świata 1990, finału Ligi Mistrzów 2016, po rekordową frekwencję rugby ponad 81 000 osób podczas meczu Włochy – Nowa Zelandia w 2009 roku.

Jego status kulturowy jako Skala Calcio, nawiązanie do słynnego mediolańskiego teatru operowego La Scala, sprawił, że dyskutowano nawet o statusie dziedzictwa UNESCO. Wcześniejsze plany budowy nowych stadionów wielokrotnie się nie powiodły.

W czerwcu 2019 Inter (wtedy własność Suninga) i Milan (własność Elliott) zaproponowały pierwszy wspólny projekt La Cattedrale z celem ukończenia do 2023. Projekt upadł z powodu opóźnień biurokratycznych, obaw o dziedzictwo kulturowe i zmian właścicieli.

Komentarz redakcji

Zakup San Siro przez AC Milan i Inter za 197 milionów euro to największa inwestycja infrastrukturalna w historii włoskiego futbolu. Decyzja o zburzeniu 90% legendarnej areny i budowie całkowicie nowego stadionu pokazuje, jak bardzo współczesny biznes piłkarski odszedł od sentymentu na rzecz twardej kalkulacji finansowej. Wzrost przychodów z 80 do 180 milionów euro rocznie dla każdego klubu to liczby, które przemawiają głośniej niż 99 lat historii.

Czy San Siro jako miejsce odejdzie do historii? Częściowo tak. 90% struktury zniknie, pozostanie tylko symboliczny fragment South Curve. Ale nazwa Giuseppe Meazza i status ikony włoskiego futbolu przetrwają w pamięci. To już nie będzie ten sam San Siro, ale nowy rozdział dla obu mediolańskich gigantów.

Lubisz czytać o arenach sportowych?

Zapoznaj się z innymi, naszymi tekstami na ten temat:

Zdjęcie: Mathieu Gauzy